Reflexie

Inmiddels zitten we ruim twee weken opgescheept met de gevolgen van het coronavirus. Wat een bijzondere en bizarre tijd. Daar waar Outing Holland normaal de drukste tijd van het jaar in gaat, is onze planning nu leeg tot juni. Wij staan voor ‘samen ervaren’, iets wat nu bij decreet verboden is en waar zelfs een zware boete op staat. ‘Ervaring leert’, even niet. Of toch wel?

Reflex & reflectie

De afgelopen twee weken stonden bij ons in het teken van de balans tussen reflex en reflectie (doe- & denkkracht). Onze reflex was “We moeten wat doen, aan de slag” en “Laten we iets online’s aanbieden” en “We gaan klanten en relaties bellen en hulp aanbieden”. Reflectie was er in de trant van “Een echte stap voorwaarts, begint vaak met even stilstaan” en “Afstand nemen verruimt het beeld”. Wat is wijsheid?

Zoals wel vaker lijkt voor ons de oplossing in het midden te liggen, noem het ‘refleXie’. We gaan geen grootschalige online werkvormen ontwikkelen ter vervanging van onze ervaringsgerichte werkvormen. We blijven namelijk geloven in samen live actief aan de slag en hierop reflecteren. Daarentegen gaan we je als relatie uiteraard wel ondersteunen door onze doe- & denkkracht in te zetten vanuit twee vragen:

• Wat is er straks ‘ná corona’ eigenlijk écht nodig (de coroNA-tijd)?
• Wat hebben we dan nu te doen om daar klaar voor te zijn?

CoroNA-tijd

We vermoeden dat als straks de noodmaatregelen voorbij zijn, ook bij jullie de behoefte aanwezig is om weer met elkaar aan de slag te gaan, om elkaar weer te zien, om elkaar (aan) te raken. Dat weerzien faciliteren we graag met passende werkvormen op het kruispunt van leuk en leerzaam. Daar bereiden we ons op voor. Mocht je ons eerder nodig hebben, kom gerust op de lijn. We denken (en doen) graag mee, ook al werken we vooral vanuit huis!

Coronaparadox

Verder verwonderen we ons over wat er om ons heen plaatsvindt. Zoals de choreografie op straat, die in korte tijd volledig is veranderd. Daar waar mensen voorheen dicht bij elkaar kwamen, elkaar opzochten en verbinding maakten, lijkt het nu wel of de mensen als magneten met dezelfde polen om elkaar heen bewegen (ervaring leert). En toch lijkt het gek genoeg wel of de gepaste afstand die we verplicht zijn te nemen, er juist voor zorgt dat we daarmee ook iets dichter bij elkaar komen. Laat deze ‘coronaparadox’ een waardevolle troost zijn in de overtuiging dat we elkaar straks gewoon weer vast kunnen pakken. Tot die tijd, omarm het ongemak!

Groet,
TEAM Outing Holland