Nederlands
English
Een groot team uit het oosten van het land kwam voor de tweede keer bij elkaar in een teamtraject. De eerste bijeenkomst had in het teken gestaan van het inventariseren van thema’s die ze samen wilden oppakken. Op verzoek stond de tweede dag veiligheid en vertrouwen op de agenda.
Het werkveld waar dit team in opereert wordt omgeven door thema’s van onveiligheid en wantrouwen. Kort voor de tweede bijeenkomst had een leidinggevende afscheid genomen. Het voortbestaan van het team op de lange termijn was onzeker. Daarnaast hadden een aantal collega’s gesolliciteerd naar een nieuwe baan (en gekregen) en kwamen er nieuwe teamleden bij. Al met al een roerige tijd die de nodige onzekerheid met zich meebrengt.
Opstart
Na de check-in zijn we buiten een aantal opdrachten gaan doen om de deelnemers ook letterlijk in beweging te krijgen. Er ontstond een soort gesprek op voeten, maar dan op een rechte lijn. De lijn fungeerde als graadmeter van de mate van aanwezigheid van iets. Wie vindt dat hij/zij de aanwezige kwaliteiten volledig kan inzetten in het werk? Welke teamleden herkennen zich in het regelvast of juist regelvrij zijn? Neem je plek in op de lijn. En klopt dit met het beeld dat collega’s van elkaar hebben?
Vissen
De ochtend zorgde ervoor dat mensen los kwamen en iets van zichzelf durfden en konden laten zien. Het eerste deel werd afgesloten in kleine groepjes. Elk subgroepje kreeg, na het delen van enige theorie over Deep Democracy, de opdracht om de aanwezige vissen in het team in kaart te brengen. Tijdens het middagdagdeel hebben de deelnemers vissen geknipt uit kleurrijk papier en deze opgehangen op een muur vullende ijsberg van brown paper.
We zijn met zijn allen voor de ijsberg gaan zitten. Alsof we in een groot aquarium keken. Er zaten wat vissen tegen het wateroppervlakte aan. En ook diep onder water zwom het een en ander rond. Tijdens het bespreken ontdekten we dat een aantal vissen best in een school konden zwemmen. Het samen betekenis geven aan hetgeen we zagen rondzwemmen, maakte dat de waterlijn zakte.
En toch ook haaien…
Na de plenaire bespreking hebben we tijd gegeven voor 1 op 1 gesprekken. Deze gesprekken leverde het inzicht op dat nog niet alle aanwezige vissen (haaien?) op de muur stonden. De gesprekken leverden ook de lef op, om deze vissen te benoemen en erbij te plakken.
Afronding
Het team heeft uiteindelijk alleen deze interventie nodig gehad om weer zelfstandig verder te kunnen. Als facilitator ben ik weer bevestigd in de kracht van de ‘werkvormen’ binnen Deep Democracy.
