Het Spiegelmodel

Het Spiegelmodel

Ons spiegelmodel helpt trainers en deelnemers om – voor en na de opdracht – te focussen op wat relevant is, namelijk hoe de deelnemers het ervan af hebben gebracht en hoe ze dat kunnen vertalen naar hun eigen werksituatie.

Wat heeft de ingezette werkvorm nu eigenlijk te maken met de dagelijkse praktijk van deelnemers? Om duidelijk te maken waar het bij een ervaringsgerichte training feitelijk om gaat, gebruiken wij vaak ons ‘spiegelmodel’. Dit model helpt deelnemers – maar ook trainers – zowel voorafgaand als tijdens een training te focussen op de relevante zaken.

Parallel aan de werksituatie van de deelnemers creëren wij tijdens onze trainingen korte krachtige doelgerichte leersituaties; omstandigheden of opdrachten waarbij telkens drie elementen herkenbaar terugkomen: taken (wat?), mensen (wie?) en middelen (waarmee?).

De kracht van een training met ervaringsleren wordt bepaald door de wijze waarop gereflecteerd wordt op het vertoonde gedrag tijdens de opdracht. De focus van trainers en deelnemers ligt dan op de proceselementen (hoe?) tijdens de uitvoer van de opdrachten. De kracht van een werkvorm neemt toe naarmate trainers en deelnemers meer en meer in staat zijn om parallellen te trekken tussen de leersituatie en de eigen werksituatie. In het spiegelmodel betekent dit: hoe meer de leersituatie over de werksituatie ‘gelegd kan worden’, hoe groter het gearceerde blauwe gebied, des te groter de ‘transfer of training’, dus hoe groter het leereffect.

Focus op de proceskant betekent dat deelnemers inzicht krijgen in dat waar ze zelf de meest directe invloed op hebben, namelijk het eigen gedrag. Reflectie maakt inzichtelijk welk gedrag wel of juist niet effectief is. Tijdens onze programma’s kunnen deelnemers naar hartenlust ontdekken, experimenteren en/ of demonstreren.

Meer weten?
Lees ook over onze 10 fundamenten.
Literatuur over ervaringsleren op managementboek.